Δ' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας.(Ματθ. η’ 5-13)

Ο Κύριος, Αγαπητοί αδελφοί, ευρίσκεται στήν πόλη Καπερναούμ της Γαλιλαίας. Από τά Ιερά ευαγγέλια γνωρίζουμε τή δεχτικότητα, τήν οποία είχαν επιδείξει οι κάτοικοι της Καπερναούμ στή θεία χάρη. Γιά τούτο ο Κύριος εκεί επετέλεσε πλήθος θαυμάτων. Από τήν ευαγγελική περικοπή σήμερα πληροφορούμεθα γιά τό θαύμα της θεραπείας του δούλου του εκατοντάρχου.

Ο εκατόνταρχος ήταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού. Αυτός είχε εκατό στρατιώτες υπό τήν εξουσία του. Από εκεί προκύπτει καί ο τίτλος του. Πρόκειται, βέβαια, γιά κάποιο ειδωλολάτρη αλλά μέ πίστη πρός τόν Ιησού Χριστό. Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ότι ο εκατόνταρχος ζήτησε από τούς πρεσβυτέρους, θά λέγαμε σήμερα από τούς ευηπόληπτους ανδρες καί αρχοντες του τόπου, νά επισκεφθούν αυτοί τόν Κύριο καί νά υποβάλουν γιά λογαριασμό του, αίτημα θεραπίας του δούλου του.

Σύμφωνα μέ όσα παραθέτει ο ευαγγελιστής Λουκάς, ο εκατόνταρχος απέφυγε νά πλησιάσει τόν Κύριο προσωπικά καί νά του ζητήσει επίσκεψη, γιατί δέ θεωρούσε τόν εαυτό του άξιο μιάς τέτοιας τιμής. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι πίστευε πώς έστω καί ένας λόγος τού Κυρίου, ήταν αρκετός γιά νά αποκατασταθεί η υγεία του δούλου του.

Κάποιος μπορεί νά διατυπώσει τό ερώτημα: Γιατί ο εκατόνταρχος δέ μετέβη προσωπικά πρός τόν Κύριο; Από όσα είπαν οι πρεσβύτεροι πρός τόν Κύριο γιά τό πρόσωπο του εκατοντάρχου φαίνεται ότι επρόκειτο γιά άνθρωπο καλλιεργημένο, πλουτισμένο μέ λεπτά αισθήματα, θρησκευτική φύση αλλά ταυτόχρονα καί συνεσταλμένο.

Οι πρεσβύτεροι μέ θερμοπαρακάλια επεδίωξαν νά πείσουν τόν Κύριο νά ενδιαφερθεί γιά τόν ετοιμοθάνατο δούλο τού εκατοντάρχου. Ετσι τόνισαν ότι ο εκατόνταρχος ετρεφε μέσα του πλούσια αγάπη πρός τό Ιουδαϊκό γένος καί μάλιστα συνέβαλε ώστε αυτοί νά αποκτήσουν ιδιόκτητο χώρο προσευχής καί λατρείας τού Θεού, δηλαδή τούς έκτισε τή Συναγωγή τους.

Ενώ ο Κύριος φαίνεται προχωρούσε μέ κατεύθυνση τό σπίτι του εκατοντάρχου, τότε καταφθάνουν άλλοι φίλοι του καί ζητούν από τόν Κύριο νά μήν ενοχλείται καί νά μή μπαίνει στόν κόπο νά πάει σπίτι του. Ο εκατόνταρχος πίστευε ότι όπως εκείνος διηύθυνε τούς ανθρώπους του μέ ένα μόνο λόγο του, έτσι καί οΚύριος μπορούσε τόσο απλά καί γρήγορα νά αποκαταστήσει τήν υγεία του δικού του δούλου.

Ο Κύριος ευρισκόταν αρκετά κοντά. Αφού άκουσε τά λόγια του εκατοντάρχου, επαίνεσε τή μεγάλη πίστη του καί θεράπευσε αμέσως καί από απόσταση τό δούλο του. Μπορούμε εδώ νά προσέξουμε τή στάση του Κυρίου καί τό ενδιαφέρον του νά προτείνει νά μεταβεί κοντά σ’ ένα άνθρωπο, ο οποίος τήν εποχή εκείνη, ως δούλος, δέ στεκόταν τόσο ψηλά στήν κοινωνία. Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ότι ο δούλος αυτός ήταν έντιμο πρόσωπο. Κατά συνέπεια τό αφεντικό του έτρεφε εκτίμηση πρός το πρόσωπό του.

Γιά τόν Κύριο όμως η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη αξίζει πιό πολλά από όλο τόν υπόλοιπο κόσμο. Ας μάθουμε, λοιπόν, νά έχουμε προσωπική ευαισθησία, ανάλογη εκτίμηση καί ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως πρός τίς περιστάσεις τών αδελφών του Κυρίου, των συνανθρώπων μας. Νά γνοιαζόμαστε γιά τόν πόνο καί τίς θλίψεις τους καί νά συμμετέχουμε στίς χαρές τους. Αμήν!