|
Ο
Όσιος
θεοδόσιος
έζησε στά χρόνια του Λέοντος του Σοφού (457-474) και μέχρι το
βασιλιά Αναστάσιο Διόκορο (591). Γεννήθηκε στο χωριό Μωγαρισσός
της Καππαδοκίας από πιστούς και ευσεβείς γονείς, τον Προαιρέσιο
και την Ευλογία.
Τόν συγκινούσε ιδιαίτερα η μελέτη του Ευαγγελίου και ιδιαίτερα
οι συγκινητικές σκηνές από το πάθος του Σωτήρα μας Χριστού.
Γι' αυτό επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους στην Ιερουσαλήμ όπου
ψηλάφησε και προσκύνησε τα χώματα που διαδραματίσθηκαν τα μεγάλα
γεγονότα των Παθών του Κυρίου μας. Κατόπιν αποφάσισε να γίνει
μοναχός και ασκήτεψε σε μεγάλους ασκητές. Στήν Αντιόχεια αντάμωσε
τον άγιο Συμεών το Στυλίτη από τον οποίο έμαθε πάρα πολλά περί
αρετής και ο οποίος του προφήτευσε την πρόοδό του και ότι θα
γίνει ποιμένας πολλών προβάτων.
Μετά ασκήτευσε κοντά σε ένα ησυχαστή, τον Λογγίνο και μετεχειρίσθηκε
την εγκράτεια με τόση ακρότητα, ώστε όλη την εβδομάδα έτρωγε
μία μόνο φορά και καθόλου ψωμί για τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Τέλος αποσύρθηκε σε ιδιαίτερο ησυχαστήριο και δίδασκε με λόγια
και έργα όποιο δαβάτη περνούσε από εκεί. Έτσι αφού ασκήθηκε
και έφθασε σε μεγάλα ύψη αρετής, πολλοί επισκέπτες έμεναν κοντά
του και μόνασαν μαζί του σε σημείο να αναγκασθεί ο όσιος Θεοδόσιος
να ιδρύσει ένα μεγάλο και ευρύχωρο κοινόβιο μοναστήρι. Σαν κοινοβιάρχης
δίδασκε προπαντώς με την αρετή του, και τους παρακινούσε σε
όμοιο ζήλο με αυτόν και μίμηση της αρετής του.
Αλλά και αξιώθηκε να τελεί πολλά και παράδοξα θαύματα.
Να μερικά θαύματά του. Όταν πρόκειτο να θεμελιώσει το μοναστήρι,
άναψε σβημένους άνθρακες χωρίς φωτιά. Θεράπευσε μιά πιστή αιμορρούσα
γυναίκα. Από ένα κόκκο (σπιρί) σίτου το οποίο ευλόγησε, έκαμε
να γεμίσουν οι αποθήκες από σιτάρι. Όταν έπεσε ένα παιδί σε
βαθύ
πηγάδι, αυτός αόρατα το έβγαλε έξω. Μιας γυναίκας
θεράπευσε το φαινόμενο να γεννά και να πεθαίνουν κατόπιν τα
παιδιά της και μάλιστα έγινε πολύτεκνη!.
Όταν εμφανίσθηκε ένα σμήνος καταστροφικών ακρίδων, με μόνη την
επιτίμησή του, τις έδιωξε. Το κόμητα Κήρυκο που φορούσε το τρίχινο
ιμάτιό του τον διαφύλαξε ώστε να είναι άτρωτος στο πόλεμο.
Ελευθέρωσε τη γη από ανυδρία με τη προσευχή του.
Ακόμα και τους κινδυνεύοντας στη θάλασσα φανείς, τους έσωσε.
Αλλά και προφητικού χαρίσματος αξίωθηκε, αφού προέβλεψε τό γκρέμισμα
των τειχών της Αντιόχειας από σεισμό.
Σε προχωρημένη ηλικία αφού γαλούχησε με συμβουλές αιωνίου ζωής
χιλιάδες ψυχές, παρέδωσε το πνεύμα του. |
