Με τρεις τρόπους υπηρέτησε
τα γράμματα και την παιδεία στους τρισήμισυ αυτούς αιώνες η
Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη
α. Με την προσωπική παιδεία Ηγουμένων και Αδελφών της,
β. Με την ίδρυση και συντήρηση σχολείων και
γ. Με την δωρεάν παραχώρηση οικοπεδικών εκτάσεων για την ανοικοδόμηση
σχολείων και βιβλιοθηκών. Ειδικότερα:
Α. Ο ίδιος ο Παρθένιος Πετράκης ήταν και ιατροφιλόσοφος, πράγμα
που σημαίνει ότι δεν προσέτρεχε μονάχα προς θεραπεία των σωματικών
ασθενειών, αλλά παράλληλα υπηρετούσε, τα δύσκολα εκείνα χρόνια,
και την μεγάλη υπόθεση της παιδείας στην πόλη των Αθηνών, στην
πόλη που παλαιότερα ήταν «κέντρον πάσης παιδεύσεως», αλλά που
απο τα χρόνια της φραγκοκρατίας, για να θυμηθούμε τον άγιο Επίσκοπο
Αθηνών Μιχαήλ τον Ακομινάτο ή Χωνιάτη, βρισκόταν σε πνευματικό
μαρασμό.
Οικών Αθήνας ουκ Αθήνας που βλέπω,
Κόνιν δε λυπράν και κενήν μακαρίων
Που νυν τα σεμνά, τλημονεστάτη πόλις;
Όλωλε σύμπαν των Αθηνών κλέος
Γνώρισμα δ’αυτών ουδ’ αμυδρόν τις ίδη.........
Το παράδειγμα του ιδρυτή Παρθενίου
συνέχισαν και οι διάδοχοί του, έτσι, που έχει και εδώ εφαρμογή
ο λόγος του Μ. Αθανασίου: «Τα εν όρεσι μοναστήρια ην σκηναί
πεπληρωμέαι θείων χορών, ψαλλόντων, αγρυπνούντων, φιλολογούντων,
αγαλλομένων τη των μελλόντων ελπίδι»-και επ’ευκαιρία, ας σημειωθεί,
χάρη των νεωτέρων, ότι τους πρώτους αιώνες η Μονή Πετράκη βρισκόταν
έξω απο την πόλη, στην ύπαιρθρο χώρα. «Φιλόμουσος» χαρακτηρίζεται
σε πατριαρχικό σιγίλλιο ο ηγούμενος Διονύσιος, ενώ μορφωμένοι
ιερομόναχοι προερχόμενοι απο αυτή, για ν’αναφερθούμε μονάχα
στους κεκοιμημένους, ήταν οι Ιωσήφ Κωνσταντινίδης, γενόμενος
επίσκοπος Γυθείου, ο Νικόδημος Σακελλαρίδης, γενόμενος επίσκοπος
Θήρας και ο Ιεζεκιήλ Βελανιδιώτης, γενόμενος επίσκοπος Θεσσαλιώτιδος.
Β. Μοναδική στα χρόνια της δουλείας είναι η μέριμνα της Μονής
για τη λειτουργία σχολείων στην Αθήνα.
Στα τέλη του 18ου αι. λειτούργησε στο Μοναστήρι Σχολείο στοιχειώδους
μορφώσεως.
Στο διάστημα των ετών 1806-1821 το Μοναστήρι συντηρούσε την
περήφημη σχολή Ντέκα. Όπως είναι γνωστό, το 1750, με δαπάνες
20.000 γροσίων του Αθηναίου εμπόρου στη Βενετία Ιωάννη Ντέκα
(+ 1761), επί της σημερινής οδού Μητροπόλεως, μεταξύ των οδών
Ευαγγελιστρίας και Αιόλου, ιδρύθηκε η ομώνυμη σχολή (Ντέκα),η
οποία με διάφορα τμήματα λειτούργησε ως την επανάσταση του 1821.
Δυστυχώς, όταν ο Ναπολέων κατέλαβε την Ιταλία, άρπαξε και την
χρηματική περιουσία του Ντέκα, που βρισκόταν κατατεθειμένη στην
τράπεζα της Βενετίας και απο την οποία συνετηρείτο η Σχολή.
|
